O'Pen House
Hallo Bezoekers,
Een maand geleden, in Dolphin Address nr. 4, vertelde Verena het verhaal van 'De Monstergolf'. Dit vormt de directe aanleiding voor de nieuwe rubriek 'O'Pen House'.
Hiermee wil ik een zoete inval scheppen voor oorspronkelijke verhalen en gedichten. In principe zal dit op uitnodiging zijn, maar daartoe kan een ieder een inzending sturen aan info@janploeg.nl
De kopij dient voor publicatie in O'Pen House vrij van copyright te zijn en geuite meningen worden niet zonder meer ondersteund door Dolphin Address.
Ook wordt de kopij enkel gepubliceerd in de aangeleverde taal of talen.
Ik wens zowel schrijvers als lezers veel plezier met O'Pen House!
Jan Ploeg, 27 februari 2009 |
Hello Visitors,
A month ago, in Dolphin Address nr. 4, Verena told the story of 'The Monster Wave'. This gives the direct rise to a new feature 'O'Pen House'.
With this I want to welcome original stories and poetry. Primarily this will be on invitation, but to this effect one can send copy to info@janploeg.nl
This should be free from copyright for publication in O'Pen House and opinions expressed are not necessarily supported by Dolphin Address. Also copy will only be published in the language(s) provided.
I wish writers as well as readers to enjoy O'Pen House.
Jan Ploeg, February 27th 2009 |
Planet Blue
Some of you will remember reading about Planet Blue's 2009 trip to Mexico's Sea of Cortez. Well, I have now gained the confidence of two marine biologists, Dr Alexandros Frantzis in Greece, and Dr Laura Abbriano in Italy. Both are passionate advocates on behalf of the cetaceans, with a deep love and appreciation of the marine environment in which they work. Both have also agreed to work with me on a program for 2010.
Baja Trip Feb21-March2 2009
For Europeans venturing out of a cold, damp winter, the experience of arriving into Baja’s bright sunshine is a fantastically uplifting one. Bodies that have braced against winter gales and struggled with frozen windscreens are suddenly assaulted by light and heat. During the transfer to the marina you can almost feel yourself uncurling in the sun’s warm embrace.
Typhoon
I learned to count when I was four.
I counted dead fishermen,
lined up on the sandy shore,
covered with straw mats.
Ichi...Ni...San...Shi...
Meneer Nasi -
Deel 1 - Alleen
Zodra hij met pensioen kon, verhuisde hij met zijn vrouw vanuit Aruba hierheen. Het Nederlandse klimaat zou beter zijn voor de gezondheid van mevrouw Nasi. Toch werd dat klimaat haar uiteindelijk fataal, want toen ze in een koude nacht wakker werd en uit bed ging, kreeg ze een hartaanval. Aan die hartaanval zou ze niet zijn overleden, maar de longontsteking die ze opliep toen ze urenlang bewusteloos op de grond lag, is ze nooit te boven gekomen. Nog geen half jaar in Nederland was meneer Nasi alleen.
Meneer Nasi -
Deel 2 - Amsterdam
Terwijl ik elke vrije minuut aan het lezen was, ging meneer Nasi een dag met mijn jongere zus naar Amsterdam. Het was hoogzomer en zij had haar friskatoenen witte jurk aan. Meneer Nasi droeg zoals gewoonlijk een nette broek met bijpassend colbert, wit overhemd en stropdas. Ze gingen met de trein en mijn zus had zich al weken verheugd op de reis.
Meneer Nasi -
Deel 3 - First contact
“Neem dat ding nou gewoon mee!”, zei mijn moeder, “als je het niet doet, krijg je er later spijt van”. Ik wilde niet, dan moest ik vragen of ik een foto mocht maken en wanneer dat mocht, ook nog: “lachen, meneer Hermans!” Dat zag ik nog niet gebeuren. Maar om van het gezeur af te zijn nam ik het toestelletje toch mee.
Meneer Nasi -
Deel 4 - Sprekend portret
“Ach nee toch, niet zo’n ding met negatieven van een vierkante centimeter! Daar valt geen fatsoenlijke foto mee te maken”. Ik had gehoord wat hij zei en zette met een rood hoofd de vier bordjes van het dienblad een voor een op de salontafel. Meneer Nasi keek me even aan.