14 januari 2007
Omdat ik toch net hier ben lijkt het me een goede gelegenheid om een bescheiden bijdrage aan te voeren voor de redding van het Vaderland. Als lijder aan een bi-polaire stoornis ben ik al 33 jaar bezig met ofwel de ene of wel de andere pool te doorgronden en met het smelten van het poolijs lijkt me dat Nederland wel een kontje kan gebruiken.
Dit doe ik, bijna traditioneel, zonder eigen belang (hoewel uw bijdrage op girorekening 2153717 tnv J B Ploeg evengoed op prijs gesteld blijft worden), daar ik zelf in Ierland weliswaar 10 meter van de hoogwaterlijn woon, maar een berg, de Slieve Elva als 600 meter back up heb. Voor mij telt in de toekomst slechts een parkeer vraag en die is, gezien de dunne graad van bevolking in en rond Fanore met een stuuromdraai op te lossen.
Maar de nu volgende suggesties kwamen mij toe in een droom en die beschouw ik als gegeven. Ik heb haar niet in het zweet mijns aanschijns bemachtigd. Welnu, het probleem met het stijgende peil van de wateren der wereld zal op zich niet dusdanig zijn dat ze een bedreiging van onze delta-werken vormt. Het is eerder de golf vorming door met name de wind en de spring getijden die veroorzaakt worden door de maan. Combinaties hiervan zijn niet te voorkomen, tenzij we in staat zouden zijn de aantrekkingskracht van de maan te beïnvloeden of de zee te stroomlijnen.
De eerste optie zal voorlopig nog wel toekomst muziek blijven, maar de tweede lijkt in principe haalbaar. De natuur geeft hierin zelf in zekere zin al de oplossing dmv de oorzaak. Bij nadering van de pool komt men eerst ijsbergen tegemoet, dan volgt eerst een schotsen zone en dan pas komt een solide bevroren ijsvloer.
Ik besef dat ik met het voorstel kunstmatige drijf-eilanden voor de kust te creëren zodat ze de golven bijtijds kunnen afremmen tegen de toch al zo gevoelige schenen van ecolofielen schop, maar ik weet me gesteund door het Nederlandse volk en de vastgoed markt die er grote waarde aan zal hechten de Vaderlandse economie drijvende te houden zelfs al begeeft men zich hier op ecologisch glad ijs.
Ik ben van zins in het kader van bovenstaande problematiek nog een tweetal artikelen toe te voegen. Blijf dus kijken en luister ook je eigen gedachten af. Dat blijvend droge sokken je deel moge zijn.
Jan Ploeg, Eindhoven, 14 januari 2007
print versie