Dolphin Address 16
26 juni 2006
Ik ben doodop. Dat is me wat met mijn aquaraket, ‘The Wave Winger’, ‘Dutchy’, de naam ben ik nog niet uit. Ik heb hem vederlicht gebouwd en kan hem desnoods alleen dragen. Zet hem ook gewoon even schuin omhoog tegen een muurtje, dan staat ie op z’n achterste benen. De kegel zit met een rondom touw sluiting klem in de bodem van de teil. Het weide paaltje zit superklem voor op de ton en punt uit de kegel. Het wriksteuntje past klem met maar één schroef in de boegspriet. De wriksteel kantelt in een uitsparing en is van boven afgespannen met een touwtje. Dit loopt door een inkeping in de steel en gaat op slot onder een draaibare hoekspijker. De drijfas is een strook zeewatervast multiplex, ingelaten in de wriksteel en scharnierend op een roestvrije schroef. De voet(en) van de mono zitten vast op de drijfas. Het frame is ook van zeewatervast multiplex, evenals de boegspriet constructie.
Foto: Willem Verhulst
Ik haal nog niet sneller dan stapvoets, maar ik ga tenminste vooruit. De mono deed het onvoldoende, het is een ouwe, slecht gepelde dweil. Ik zat niet midden in de boot en daardoor ging niet alleen de punt omhoog, maar ook m’n tonnetje achterover hangen, waardoor de vleugel onder een opwaartse hoek door het water ging. Toch maar niet ‘de grote schepper’ er onder hangen. Ik werd moe van het vele op en neer bomen, niet van de waterweerstand zelf. Dat ging betrekkelijk gemakkelijk. De hefboom geeft behoorlijk kracht. Een nog grotere vleugel, met een dubbel beperkt scharnier systeem om de leirand gemakkelijker te laten kantelen, max water te scheppen en een lift effectje mee te nemen. De framevleugels wil ik naar achteren en opzij verlengen en er roertjes onder aanbrengen van colaflessen, die ook als drijver dienst doen. Zo kom ik weer waterpas in de ton. Tussen de drijvers zou een rubber membraam kunnen dienen tot een soort omgekeerd ‘Wing In Ground’ effect voor de opslag van de vleugel. Het waterkussen tussen vleugel en boot wordt achterwaarts door geperst.
Ik ben er nog lang niet, maar ik kan wel weer verder.
Jan Ploeg, WWR&DC, Fanore 26 juni 2006
print versie