Deel 24
Vervolg van de oorspronkelijke tekst 20 maart 1967
Wij, van East Village, hadden een groot Maanfestival voorbereid op dezelfde avond en zodoende was er eten genoeg voor allemaal. Later kwamen de mensen die in Timna werkten via de wadi naar ons toe. Max, een Joodse Nederlander, vertelde mij: 'Wij kwamen over de top en zagen de brandende resten; het was of ik een hartverlamming kreeg. Irv, een forse Amerikaan uit Alaska, rende de wadi in en schreeuwde: 'Nazi's, fascisten!'. We probeerden nog spullen uit de brandende hoop te redden, maar alles was weg. Mijn radio, m'n laarzen, kleren, slaapzak, rugzak en Irv z'n kleren, slaapzak, rugzak, boeken en ook z'n fantastische schelpenverzameling.
De soldaten renden op ons toe en ik vloog de heuvel op. Irv sloeg een soldaat in elkaar en kreeg tegelijk 20 op z'n nek. Ik schold ze uit in het Hebreeuws (Max was al drie jaar in Israël), in het Engels en in het Nederlands. Een soldaat richtte zijn geweer op mij en riep: 'Stay there or I shoot you'. Toen renden ze ook op mij af en begonnen me te schoppen en te slaan, totdat ik ze in het Hebreeuws smeekte om op te houden'.
De burgemeester van Eilath zei de volgende dag: 'Tja, we hadden de wadi nodig voor vergroting van het kamp en dat zich enige incidenten in de verhitte sfeer hebben voorgedaan valt buiten mijn verantwoordelijkheid. Israël is nog steeds in oorlog, weet u. Trouwens, wat doet u daar, wij willen u hier helemaal niet hebben'.
De soldaten bleven 8 dagen, voor de Poeriem-feesten, om een beetje te paraderen. Korte tijd later heb ik deze informatie aan een Nederlandse journalist, Samuel Bouwman, die ik bij toeval trof in Tel Aviv gegeven, vergezeld van een mondelinge verklaring. Bij mijn weten heeft hij er nooit iets mee gedaan.
Jan Ploeg
print versie