27 juli 2007
Ieder volk heeft zijn eigen aanpassingen aan het weer. Eskimo’s wrijven elkaar met hun neuzen, omdat ze tongzoenend aan elkaar vast zouden vriezen. Met behulp van de gutturale ‘g’ schrapen Nederlanders hun keel tijdens het praten om de immer op de loer liggende verkoudheid het hoofd te bieden. En Ieren hebben het zeldzame talent om met rotweer om te gaan.
Op dagen dat op de Nederlandse stranden enkel een paar dik ingepakte natuurliefhebbers langs de vloedlijn sjokken, zitten Ierse families in volle getale picknickend op het strand en rennen beurtelings de ijzige zee in als ware dit een welkome verfrissing. Maar ook in dorpen en steden rennen regelmatig mannen met korte mouwen door de drizzard. Ook nog wel logisch ook. Je wordt op slag drijfnat, dus hoe minder er nat wordt hoe sneller weer droog. Dat zal ook wel achter de opgewekte pas met hoog doorzwaaiende armen zitten, dan ben je eerder weer ergens droog.

Ook wordt er beduidend minder gescholden op het weer. Het helpt toch niet en je krijgt er alleen zelf maar meer de smoor van in. Sommige uitdrukkingen houden het midden tussen een liefkozing en een lichte ironie, zoals de verzuchting: ‘It’s supposed to brighten up’ en de wisselvalligheid die graag betiteld wordt als ‘Four seasons in a day’. En omdat het zo vaak rotweer is krijgen de kinderen, als het ten lange leste toch nog opklaart, een extra week zomervakantie.
Een wel heel voortvarend tafereel speelde zich gisteren voor het weitje af. Ik zat in de bus met de kop in de wind wat gezellige dingetjes te doen, terwijl buiten een woedende wind de golven tot meer dan een meter opjoeg en in verblindend schuim op de rotsen vermorzelde. Een vanuit alle gezichtshoeken vierkante man in slechts een shirt met korte mouwen en dito broek, vergezeld van vier kinderen waarvan twee hun schepnetje al vervaarlijk in aanslag hielden, doorkruiste het weitje in zeewaartse richting. Qua dimensie kwam het me voor als met een pennenmesje een olifant te lijf gaan. Ik heb er maar een foto van gemaakt anders zouden jullie me vast niet geloven.
Jan Ploeg, weitje Fanore, 27 juli 2007
Liefkozend, brighten up, 4seasons in a day
print versie