Dolphin Address 16 2003
20 juli 2003
Omdat ik niemand ongerust wilde maken heb ik nog niet eerder over het volgende gerept. Voor sommige mensen is Dusty helemaal geen geschenk van de oceaan. Zij zien haar eerder als een vloek. Dat zit ongeveer zo.
Toen ze hier nog maar net was, zo'n 2,5 jaar geleden, heeft iemand hier in alle nationale kranten geadverteerd met appartementen die direct op de dolfijn uitzagen. Het resultaat was een stormloop van mensen, die kriskras parkeerden en de enige weg verstopten, hekken open lieten staan, stenen muren om klauterden en rotzooi achterlieten.
Maar de appartementen werden nauwelijks verhuurd. De county heeft toen op het meest geplaagde stukje weg dubbele gele lijnen laten aanbrengen, om zo het parkeren op de weg tegen te gaan. Sindsdien zijn ze als markering gaan gelden waar de dolfijn te zien is. Het dichtstbijzijnde bemande politiebureau is in Ennistymon, 23 km verder.
De omwonenden zijn toen zelf begonnen met het onmogelijk maken van parkeren buiten de dubbele gele lijnen door het opwerpen van barricades in de voor hun huizen uitgespaarde parkeerhavens. Het meest gehanteerde middel is de autoband, liefst zilver geschilderd, met of zonder plant erin en onderling verbonden met kettingen.
Vorig jaar augustus liet een Duitser, die, naar verluidt, daar maar drie weken per jaar woont, rechtop staande autobanden ingraven in het stuk berm voor zijn huis. Overigens kijkt hij daar zo hoog overheen, dat hij de auto's van uit zijn huis niet eens zag. Daarmee was de laatste parkeermogelijkheid aan de doorgaande weg verdwenen.
Bleef over de 'Green Road', een landweggetje aan de doorgaande weg dat de berg 'Slieve Elva' opgaat. Op de hoek ligt de Bed&Breakfast 'The Crumlin Lodge'. Tegenover de Green Road gaat een struikelpaadje naar beneden, naar Pollenawatch. Aan de Green Road, tegenover de B&B is een bermstrook waar plaats is voor 3 à 4 auto's.
Een week geleden lagen er grote stukken steen met een heel oud 'Werk in uitvoering' bord. Omdat op een stukje grasveld van de B&B, goed voor een auto, dezelfde soort stenen liggen, ga ik er van uit dat daar het initiatief voor de hele operatie ligt.
Het enige, wat eigenlijk te gek om los te lopen is, wat nog overbleef, was de auto een heel eind de 'Green Road' op te rijden, halverwege de Slieve Elva. Dat betekende terug van anderhalf uur in het water met Dusty, een kwartier extra bij de berg omhoog lopen. En het ergste is nog dat er verder helemaal niks gebeurde bij of op die bermstrook.
Nu doe ik al jaren mijn best om een aardige jongen te zijn, maar je moet me niet kwaad maken. Dus bedacht ik om die stenen achter het muurtje in de brandnetels te gooien. Maar ik deed het niet. Even voorbij Fanore lag een doodgereden das aan de kant van de weg. Het Engelse woord voor 'das' is 'badger', maar 'to badger' betekent ook 'pesten'. Het idee om het kadaver op de gewraakte bermstrook te deponeren heb ik toch maar verworpen. Dat snappen ze niet eens.
(wordt vervolgd)
Jan Ploeg, Fanore Beach, 20 juli 2003
print versie