Dolphin Address 2
14 januari 2005
Berlijn is 'bunt' en ik heb eigenlijk bij toeval een manier gevonden om daar middels de watervleugel aan bij te dragen. Niet op de geëigende manier in een zwembad. Daar gelden allemaal regels en die staan zulks niet toe. En aan de Glienecker See moet ik niet denken, dan krijg ik nog meer kippenvel als ik rillend door de barre straten loop.
Via Google ben ik op zoek gegaan naar een bedrijf dat de watervleugel zou kunnen produceren en daarbij vond ik het adres van BASF in de Charlottenstrasse. Omdat Berlijn per auto niet te doen is, je kunt nu eenmaal in de nimmer aflatende verkeerswoede niet even op een straathoek stoppen om de kaart te raadplegen, ging ik erheen met de U-bahn, met de watervleugel onder m'n arm. Dat loopt best lekker en ik kan er redelijk professioneel mee in een menigte manoeuvreren.
Ik was aangenaam verrast door de van schielijke blikken die ik in de treinruiten zag spiegelen tot openlijke belangstelling variërende aandacht die ik er mee ving. Verscheidene malen werd ik aangesproken op het wat en waarvoor van deze kennelijke UFO gedaante die ik met me meedroeg. Deze beloonde ik steevast met een korte uiteenzetting en een kaartje met m'n website adres.
Gisteren zijn we naar een lezingen serie geweest in een aantal Mongoolse tenten bij het Sony gebouw aan de Potsdammerplatz. Uiteraard met de watervleugel en weer die belangstelling. De vleugel selecteert haar eigen doelgroep. Vooral toen we tussendoor moesten wachten. Om de tijd te korten en de vrieskou te bestrijden voerde Verena een aantal droogzwem manoeuvres uit met de vleugel en ik was de dolfijn. De opnameleider van een TV-ploeg die daar werkzaam was toonde belangstelling en ook hij werd voorgelicht.
En nu maar hopen dat deze nieuwsgier doorprikt en dat er nog meer van komt. Berlijn barst van de nieuwsgierige mensen en bij gebrek aan dolfijnen speel ik graag mee.
Jan Ploeg, Berlijn, 14 januari 2005
print versie