Dolphin Address 16
5 september 2004
Er heeft een nieuw werkwoord haar intrede gedaan in de dolfijngemeenschap: 'to duck'. Dusty is degene die het doet en het betekent dat ze met haar snuit iemand onder water duwt. Sinds kort staat er een geplastificeerd bord bij Pollenawatch, dat zwemmers waarschuwt niet met speeltjes het water in te gaan. Dusty schijnt het nogal rigoureus gemunt te hebben op camera's, budgyboards en andere losjes meegevoerde parafernalia. Er wordt beweerd dat ze mensen heeft 'geduckt' wanneer ze hun speeltje niet snel genoeg loslieten.
De vraag rijst waarom ze dit doet. Voor Verena en mij is dit een onbekende ervaring. Ze heeft weliswaar recentelijk een watervleugel gepikt, maar deze vrijwel onmiddellijk ook weer afgestaan
(DA 7 2004).
Je zou dit kunnen uitleggen als 'prooigedrag', 'Mare Librum' in de ruimste zin des woords. Maar ze kan er verder niets mee, dus zou het louter om te hebben zijn. Dat lijkt me een tamelijke onderschatting van haar intelligentie. Dusty is een onschuldige ziel met een sterke betrokkenheid. Ze benadert zwemmers met persoonlijke aandacht en zachtmoedigheid.
Misschien vindt ze het helemaal niet zo leuk om gefotografeerd te worden omdat het haar stoort in het spirituele contact dat ze zoekt. Ieder object dat tussen haar en de zwemmer geplaatst wordt ontspoort in zekere mate de communicatie. Ik kan er een belediging in bespeuren, omdat het haar van een voelend wezen maakt tot een kijkobject. Een beroemdheid belaagt door paparazzi.
Wij hebben nog maar een keer of drie met de camera gezwommen. Deze is geïntegreerd in een watervleugel en gaat derhalve vrijwel op in ons zwemgedrag. Op de
laatste video's is duidelijk te zien dat dit haar niet in haar doen en laten heeft gestoord. Misschien zou aan de tekst op het waarschuwingsbord moeten worden toegevoegd dat je beter je ogen kunt gebruiken dan je camera, want alleen dan mis je niks.
Jan Ploeg, Weitje Fanore, 5 september 2004
print versie