Dolphin Address 5 2003
21 juni 2003
Lieve Auto
Wakker met betraande ruiten
natte voeten op het gras
niks gedaan en koud daarbuiten
liever in mijn auto-sas.
Een stad concentreert een groot aantal activiteiten, die veelal en zelfs bij voorkeur met de benenwagen onderling bereikbaar zijn.
Dat ligt hier anders. Dusty zwemt bij Derreen en dit ligt zo'n 5 kilometer van de dorpswinkel in Fanore. Het weekendweitje, een paar minuten lopen naar beneden, dient als uitwijk als de duinen, 4 kilometer verder, worden overlopen door grofstedelingen en andere luidruchten, die aangespoelde visnetten verstinken op uit de hand gelopen kampvuren onder het twijfelachtige genot van overslaande autoradio's.
Ballyvaughn, waar de 'Tuna-melt' de 'Tea-Junction' regeert, met het aanstormende internetcafé 'The Rising Tide' en de gedetailleerd gesorteerd kruidenierende Sparsupermarkt, wordt bereikt vanaf Fanore via Blackhead langs 12 kilometer oneindig meelopende stenen muurtjes, als vangrails uit een stenen tijdperk.
Naar het zuiden, naar Doolin, waar McDermott avond aan avond mijn maag met Beef Lasagna en mijn oren met Ierse traditionals vulde, 13 kilometer, en naar Lisdoonvarna, 12 kilometer, goed voor een drogist met een schier alwetende apothekeres. Daar ligt een stukje weg met zoveel bochten, dat je voornamelijk uit het zijraampje zit te sturen. Je rijdt zelfs terug voor je er erg in hebt. Daarbij is ook een zo sterke helling, dat, althans volgens de meter, de tank zo weer vol diesel zit.
Pas echt ver is het naar Ennistymon, 23 km, voor geld pinnen bij de bank of in Lahinch, 28 km, waar ook 'The Celtic T-shirt shop' (waar ik vrijwel al mijn bovenkleding van betrek) en 'Mrs. O'Brien's Kitchen' zijn gevestigd.
En als je 'alles' wilt kunnen kopen, dan moet je naar Ennis, een 50 kilometer saaie, lange weg, met als zowat enige mogelijke opvrolijker dat je ingehaald wordt door een Ford Guinnes.
Veel leuker en meer metropool elan heeft Galway op 70 kilometer afstand. Bij, Oranmore zie je echter in alle drie achteruitkijkspiegels een wondermooi panorama, maar vóór je slechts een lege, hongerige weg.
Jan Ploeg, Fanore weekendweitje, 21 juni 2003
print versie